BAŞPARMAĞIMI ÇOK SEVİYORUM
Çoğumuz doğumdan sonra hemşire bebeği ilk yanımıza getirdiğinde onun büyük bir keyifle hatta yer, yutarcasına parmaklarını sonuna kadar ağzına sokup emdiğini görürüz. İlk düşündüğümüz şey bebeğimizin çok acıktığı olur. Aslında doğrudur bebek çok acıkmıştır ama parmak emmenin bebekler için çok farklı anlamları da vardır. Başparmağını ağzına alıp mutlu mutlu bakan bebeklere rastlamamak mümkün değildir. Bütün bebekler, doğuştan gelen bir refleksle, beslenme ihtiyaçlarının karşılamak için ağızlarına gelen her şeyi emerler. Daha çok meme ve biberon emmeyi severler ama zorda kaldıklarında emzik de kullanırlar. Bu arada sakinleşmek için parmaklarını emen bebeklerde vardır. Birkaç kez emdikten sonra bebek bunu kolayca alışkanlık haline getirebilir. Çünkü parmak emmek sadece zevk vermez. Bebekler aynı zamanda başparmaklarını sıkıntılarını giderici bir yardımcı olarak görürler. Heyecanlı bir oyundan sonra bir şeyi emmek bebek için sakinleştirici olabilir. Özellikle yabancı ortamlarda bebek ağzında emzikle daha kolay huzura kavuşur. Araştırmalara göre erkek çocuklar emmekten utanırlar ama emmekten de vazgeçemez. Aile içinde oluşan bazı özel durumlar da çocuğu emmeye tekrar döndürebilir. Eve yeni bir kardeş geldiğinde, çocuğun dengesi bozulabilir ve teselliyi bebeklik günlerinden kalma alışkanlıkta arayabilir. Bu durum atlatılabilir ama sürekli olan ve kronik hale gelen emmeler çocuğun hayatında birşeylerin ters gittiğinin ip ucunu verebilir. Büyük çocuklarda parmak emme ve emzik ortodontik bozukluklara yol açabilir. Emzik emmek, ağız içinde dil, damak alt ve üst çene kemikleri olmak üzere bütün bölümleri etkiler. Emzik emen bebeklerde damak genişlemesi nedeniyle dişler daha erken çıkabilir Azı dişleri, sürekli çeneye doğru geri itildikleri için birbirlerinin üstüne tam olarak gelemeyebilir. Üst ve alt dişlerin bulunduğu sırada boşluklar meydana gelebilir. Parmak emmek emziğe göre daha zararlıdır. Başparmağını emen çocuklarda üst çene kemiği çekilir, ön dişler öne doğru itilir. Aynı zamanda elin tüm ağırlığı alt çene kemiğini arkaya doğru iter. Bunun sonucu çocukta geriye çekilmiş bir çene yapısı ve dişleklik meydana gelir. Çene yapısındaki deformasyon sonucunda çocuğun konuşmasında da problem olabilir. S ve Z harflerini söylerken dil, kesici dişlerin aralarında gidip geldiği için çocuk peltek konuşmaya başlar. Eski haline dönmesi için tedavi ettirmek gereklidir. Emzik emen çocuklar üç sene sonunda bir çene ortopedisi uzmanı tarafından kontrol ettirilmelidir. Bu kontrollerde uzman doktor yanlış bir oluşumun meydana gelip gelmediğini takip edebilir.

Emme duygusunu kimi çocuk emzik ile giderirken kimisi parmağını emmeyi tercih eder. Gerek parmak emme gerekse emzik çocuğun dişlerinde deformasyona yol açacağından aileler çocuklarını bundan kurtarmanın yollarını ararlar. Ancak uzmanlar bu konuda ailelere çocuklarına zor kullanmamalarını salık veriyorlar. Başparmağa acı biber sürmek yada emziği denize atmak çözüm olmuyor. Eğer çocuk bu konuda zorlanırsa, ne olursa olsun bu isteğini yerine getirecek ve tırnak yeme, dudak ısırma gibi kötü alışkanlıklara yönelecektir. Emmeyi bırakmayı çocuğun kendi iradesine bırakmak daha iyidir. Emme ihtiyacı çocukta bir bakıma kendilerini güvende olduklarından emin hissetmelerinden kaynaklanır. Çocuğa kendini birlikte güvende hissedebileceği bir oyuncak, sevdiği bir battaniye ya da biberon gibi teskin edici birşey verilebilir. Parmak emme ya da emzik ihtiyacı kimi çocukta psikolojik nedenlerden kaynaklanabilir. Ailelerin çocuklarını çok iyi gözlemlemeleri ve yaşı ilerlemesine rağmen emmeyi bırakmıyorsa bir uzmandan yardım almaları gerekir. Emzik perisi hikayesi sorun haline gelmiş bir duruma en iyi çözüm yolu olabilir. Çocuğa emzik perisinin emziği çok güzel bir hediyeyle değiştirebildiği söylenir. Yapılması gereken tek şey çocuk uyumadan emziğin kapının önüne bıraktırılmasıdır. Sabah kapıda sevdiği ya da istediği sürpriz bir hediye bulan çocuk artık emziğini aramayacaktır.